
30/1/09
Περάσαμε πολύ (Mod) όμορφα...

28/1/09
27/1/09
Converse & The Who


Νέο άλμπουμ και ευρωπαϊκή περιοδεία για τους Booker T & MG's

23/1/09
O ModFather Paul Weller στην Αθήνα!!!!





Ο Πολ Γουέλερ μπορεί να επαίρεται ότι έχει σημαδέψει τη μουσική σκηνή από την εποχή που με τους Jam ανατίναζε τα ηχεία των κλαμπ τούς καιρούς του πανκ. Σε αντίθεση με τον άτεχνο θόρυβο των Pistols ή των Clash, οι Jam δεν δίσταζαν να ανακατεύουν σόουλ και φανκ στοιχεία στο άγριο ροκ τους, φτιάχνοντας ύμνους της εποχής, όπως το «In The City» και το «Town Called Malice». Το '82 ενώ βρίσκονταν στο απόγειο της πορείας τους διαλύθηκαν και ο Γουέλερ την επόμενη χρονιά έφτιαξε τους Style Council, που κινούνταν στην άλλη άκρη του πανκ ήχου -έπαιζαν ένα μελωδικό μίγμα από ποπ, τζαζ και σόουλ. Πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους οι Style Council δεν είχαν την ανάλογη επιτυχία και διαλύθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του '80. Ηταν οι καιροί που η Britpop ξανακέρδιζε το χαμένο έδαφος με μπάντες όπως οι Blur και οι Oasis, που χρωστούσαν πολλά στη μουσική των Jam. Ετσι ο Γουέλερ ξαναβρέθηκε στο προσκήνιο και ξεκίνησε μια προσωπική πορεία με άλμπουμ όπως το «Stanley road» ή το «Illumination». «Ολα προέρχονται από την ίδια πηγή», έλεγε όταν τον ρωτούσαν για το ευρύ πεδίο πειραματισμών του. «Μπορώ να ακούω Ντεμπισί, ύστερα αβάντγκαρντ τζαζ και μετά Κέρτις Μέιφιλντ. Και όλα αυτά βρίσκονται στα τραγούδια μου».Το ένατο άλμπουμ του, το «22 dreams», γράφτηκε στα πεντηκοστά του γενέθλια. «Ηθελα να σπάσω το κλισέ, σύμφωνα με το οποίο όταν είσαι στα πενήντα σου νιώθεις ότι οι καλύτερες δουλειές σου ανήκουν στο παρελθόν», λέει. Στις συναυλίες του, πάντως, δεν ξεχνάει να παίξει τραγούδια από τους Jam και τους Style Council. «Δικά μου τραγούδια είναι και αυτά», σχολιάζει. «Ειδικά τα παλιά τραγούδια των Jam για την πολιτική κατάσταση μοιάζουν να γράφτηκαν σήμερα. Οι ίδιοι μαλάκες μάς κυβερνούν, απλώς άλλαξαν πρόσωπο».
Τα ΝΕΑ γράφουν: Συναυλιακή «βόμβα» έσκασε χθες. Και είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο. Στις 14 Ιουλίου στην Αθήνα θα είναι ο Πολ Γουέλερ. Ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της μουσικής σκηνής των τελευταίων χρόνων, ο «modfather» που έχουν λατρέψει οι μουσικόφιλοι από την εποχή των Jam ώς το πιο φρέσκο άλμπουμ του, το 22 Dreams. Κάθε φορά που ετοίμαζε περιοδεία, περιμέναμε κάτι. Και αν σκεφθεί κανείς πως από το τέλος της δεκαετίας του ΄70- ξεκινούσε με τους θρυλικούς Jam, συνέχιζε με τους Style Council και μόνος του ύστερα από αυτούς- είναι πολλά χρόνια, πάνω- κάτω είχαμε πιστέψει πως τον Γ ουέλερ θα τον βλέπαμε αλλού, όχι στα μέρη μας. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τον επίσης Βρετανό Έλβις Κοστέλο, που ζει πια εκτός Μεγάλου Νησιού, ο Γουέλερ παραμένει τυπικός Βρετανός, ένας σούπερ σταρ που απολαμβάνει την μπίρα στην παμπ και τα λάιβ που παίζει. Τα τραγούδια του όμως, η κιθάρα του και η «μαύρη» σόουλ φωνή του έχουν κάνει δουλειά. Τόσο που να θεωρείται από τους πιο δημιουργικούς συνθέτες/ τραγουδοποιούς και περφόρμερ με πολλούς θαυμαστές μέσα και έξω από την Αγγλία. Και για εμάς εδώ, μεγάλο- συναυλιακό- απωθημένο.
Ιστορικά κομμάτια με τους Jam (Going Underground, Εton Rifles, Down at Τhe Tube Station, Ρretty Green, Τhats Εntertainment, Α Τown Called Μalice και άλλα πολλά) και τραγούδια- πολύ μεγάλες επιτυχίες από τη σόλο καριέρα του, σαν τα W ild Wood, Υou Do Something Τo Μe, Stanley Road που συνδυάζουν σόουλ και φανκ με ρυθμ εν μπλουζ και τον χαρακτηριστικό ήχο της κιθάρας, του εξασφαλίζουν μια ανεκτίμητη δεξαμενή τραγουδιών για τα σόου του. Υποψήφιος και φέτος για Βrit award, ο Γουέλερ έλεγε πρόσφατα στην «Τelegraph»: «Πιστεύω πως έχω μεγαλώσει αρκετά ώστε να μπορώ να κάνω κάτι απλά για να ευχαριστήσω τον εαυτό μου. Και από την άλλη, το πώς είναι η μουσική σήμερα, με τις πωλήσεις των δίσκων να πέφτουν, το downloading και όλα αυτά, δεν μπορείς να ξέρεις τι θα συμβεί με τον δίσκο σου. Έτσι, απλά φτιάχνεις τον καλύτερο δίσκο που μπορείς».
Προβλέπεται επίσης πως η εμφάνιση του Πολ Γουέλερ στην Αθήνα θα είναι, εκτός από μουσικό γεγονός, και εκδήλωση... μόδας. Αφού όλα αυτά τα χρόνια σαν mod «δάσκαλος» προτείνει στυλ και άποψη με 60ς αναφορές. Και δεν αστειεύεται πολύ όταν λέει πως τον ενδιαφέρουν δύο πράγματα, η μουσική και τα ρούχα. «Το κούρεμα, τα ρούχα, ο ήχος. Το πήρα όλο το πακέτο. Και συνεχίζω» λέει και πάντα βγαίνει στην τρίχα για να τραγουδήσει.
21/1/09
H Dyffy στην Αθήνα

«Αυτό που με εξοργίζει είναι ότι ο κόσμος θεωρεί τη μουσική μου σαν μια αναβίωση της σόουλ από το '60», έλεγε η ίδια, όταν το πρώτο της τραγούδι, το «Rockferry», προκάλεσε θόρυβο γύρω από το όνομά της. «Το άλμπουμ μου έχει λίγο από όλα. Εχω επηρεαστεί και από τη θρυλική σόουλ της Motown του '60 και από τον ρυθμό της φανκ του '70 και από τη Sade του '80 και από τις παραγωγές του '90».
Με αυτήν τη μουσική η Εϊμι Αν Ντάφι, που ως έφηβη διώχθηκε από τη σχολική χωρωδία επειδή η φωνή της ήταν πολύ έντονη, έγινε μέσα σε μερικούς μήνες η νέα σταρ της βρετανικής σκηνής. Ενώ φέτος είναι υποψήφια για τρία Γκράμι.
«Στην αρχή ήμουν πολύ φοβισμένη και ανασφαλής», έχει πει. Ηταν η εποχή που άλλοι την συνέκριναν με την Αρίθα Φράνκλιν και την Ντάστι Σπρίνγκφιλντ και άλλοι δεν της έδιναν παρά μερικούς μήνες διάρκεια. «Δεν ξεχνάω ποτέ ότι μερικά χρόνια πριν κανείς δεν έδινε σημασία στη μουσική μου, δεν είχα δεκάρα και ένιωθα απελπισμένη και χωρίς σκοπό». Οπότε δεν θέλει να μεταμορφωθεί σε ντίβα της σκηνής αλλά να συνεχίσει να κυκλοφορεί τα τραγούδια της. «Το μόνο που μπορώ να κάνω», εξηγεί, «είναι να διηγούμαι ιστορίες μέσα από τα τραγούδια μου. Το καθένα από αυτά αποκαλύπτει και μια άλλη πλευρά μου».
Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία
19/1/09
Blow Up

Είναι η πρώτη ταινία του αυτοεξόριστου Antonioni, τον βρίσκει να κινηματογραφεί το Λονδίνο των swinging sixties, το Λονδίνο των MODS: τα χρόνια της σεξουαλικής απελευθέρωσης, των έντονων χρωμάτων, των κοριτσιών με τις μίνι φούστες, της ποπ μουσικής και της μαριχουάνα. Στο κέντρο αυτής της στυλιζαρισμένης, πολύχρωμης πραγματικότητας, ο Thomas κατέχει πλεονεκτική θέση: ένας από τους πιο περιζήτητους φωτογράφους του Λονδίνου, είναι αυτός που παρατηρεί, που κατέχει το ΑβλέμμαΑ, άρα και την δύναμη να απαθανατίζει τις ατελείωτες μεταμφιέσεις ενός κόσμου που παλεύει να επιπλεύσει στην λαμπερή επιφάνεια. Στο φωτογραφικό του στούντιο συγκεντρώνονται όλοι οι πρωταγωνιστές αυτού του αστραφτερού κόσμου: υπέροχες γυναίκες που χαρίζουν στο φακό το πιο ζωώδες προφίλ τους, ανέκφραστα μοντέλα που παρατάσσονται σαν πλαστικές κούκλες βιτρίνας και στέκονται ακίνητες για ώρες μέχρι το ΑβλέμμαΑ να δει κάτι σε αυτές, αλλά και ανόητα κορίτσια, πρόθυμα να δεχθούν τα πάντα, αρκεί να στριμωχτούν μέσα στο κάδρο. Έξω από το μικρό του βασίλειο, ο Thomas αναζητά τα αληθινά άγρια θηράματά. Σε μία από τις εξορμήσεις του καραδοκεί σε γωνίες και πίσω από δέντρα, μέχρι η γοητευτική άγνωστη να παγιδευτεί στο φιλμ του. Αυτό όμως που του αποκαλύπτεται πίσω στον σκοτεινό θάλαμο, τον αιφνιδιάζει Η μαγική εικόνα κρύβει κάτι αληθινά τρομακτικό κι όσο πιο κοντά φέρνει την μυστική λεπτομέρεια, τόσο απομακρύνεται από την ανθρώπινή φύση του. Ο Thomas καλείται τώρα να βρει το ψεγάδι στην μορφή του ίδιου του θανάτου. Και απομένει απορημένος, μπροστά σε μία θολή φωτογραφία.
18/1/09
Blue Note... 70 ετών!

16/1/09
Quadrophenia η όπερα

Η νέα όπερα Quadrophenia έχει προγραμματισθεί μέχρι σήμερα να παιχθεί: 9-16 Μαϊου Theatre Royal Πλίμουθ, 19-23 Μαϊου Hippodrome Μπέρμπιχαμ, 16-20 Ιουνίου Opera House Μάντσεστερ, 7-11 Ιουλίου Empire Theatre Σάντερλαντ, 25-29 Αυγούστου Liverpool Empire.
Εδώ πληροφορίες για εισιτήρια
Εδώ πληροφορίες για εισιτήρια
13/1/09
"Ακούστε" 50 χρόνια Motown

4/1/09
Η Motown στο Mojo!
Το 2009 αρχίζει με τον πιο μελωδικό τρόπο...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)